ZMIEŃ ROZDZIAŁ W KSIĘDZE
ZMIEŃ KSIĘGĘ I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W KSIĘDZE
WYSZUKAJ W BIBLII
WSTĘP
««  Mi 7  »»
Mi 7, 1-6 - Uosobiony Syjon opłakuje całkowity brak sprawiedliwości i prawdy wśród ludzi.

Mi 7, 1 - LXX: "zbierający źdźbła".

Mi 7, 2 - Por. Ps 12[11],2; Ps 14[13],1nn; Iz 57,1; Jr 5,1. Prorok wyjaśnia przenośnię z wiersza 1.

Mi 7, 3 - LXX: "ręce ich są gotowe".

Mi 7, 6 - Obraz pełen grozy dla społeczności, w której panował system patriarchalny. Zastosowanie tego tekstu zob. Mt 10,35n.

Mi 7, 8 - Zbiorowe określenie potęg wrogich Izraelowi.

Mi 7, 10 - Ps 42[41],4.11; Jl 2,17.

Mi 7, 11 - Bóg zapewnia przez Proroka, że terytorium Izraela będzie powiększone, mury obronne Jerozolimy odbudowane i wielkie mnóstwo ludzi przybędzie do odrodzonego królestwa; zapewne więc oprócz wygnańców Prorok ma na myśli nawrócenie pogan.

Mi 7, 14 - Por. Mi 4,6 oraz Iz 40,11; Ez 34,11-31; Ps 95[94],7; Mt 18,12nn; Łk 15,3-7; J 10,1-18. Obraz Dobrego Pasterza zastosowany najpierw do Dawida (2 Sm 5,2; 2 Sm 24,17), później do Boga (Oz 4,16; Oz 13,5n), został na wielką skalę rozwinięty u Ezechiela (Ez rozdz. 34 [->Ez 34,1]). Sytuacja ludu tutaj opisana przypomina najbardziej położenie Żydów po powrocie z niewoli babilońskiej, skupionych w biednej okolicy Jerozolimy bez dostępu do dawnych obfitych pastwisk i ogrodów.

Mi 7, 16 - Por. Iz 26,11.

Mi 7, 18 - Jak gdyby rozwinięcie imienia Proroka (zob. Wstęp).

Mi 7, 19 - Niektórzy stosują tu drugą osobę: "Ulituj się" itd.

STARY TESTAMENT
Księga Micheasza

Powszechna nieprawość wśród ludzi1

7
Biada mi, żem się stał jak pokłosie2 w lecie,
jak resztki po winobraniu:
nie ma grona do zjedzenia
ani wczesnej figi, której łaknę.
Wyginął z ziemi pobożny,
prawego nie ma między ludźmi;
wszyscy bez wyjątku na krew czyhają,
jeden na drugiego sieć nastawia3.
Do złego - choćby obu rękoma4; do czynienia dobrze
książę żąda złota, sędzia podarunku;
dostojnik według swego upodobania rozstrzyga
i wspólnie sprawę przekręcają.
Najlepszy z nich - jak cierń,
najsprawiedliwszy z nich - jak płot kolczasty.
Dzień stróżów twoich, nawiedzenia twego nadszedł;
teraz padnie na nich popłoch.
Nie ufajcie przyjacielowi,
nie zawierzajcie powiernikowi,
nawet przed tą, która spoczywa na twoim łonie,
strzeż wrót ust swoich.
Bo syn znieważa ojca,
córka powstaje przeciw swej matce,
synowa przeciw swej teściowej:
nieprzyjaciółmi człowieka są jego domownicy5.

Zawstydzenie wrogów Syjonu

Ale ja wypatrywać będę Pana,
wyczekiwać na Boga zbawienia mojego:
Bóg mój mnie wysłucha.
Nie wesel się nade mną, nieprzyjaciółko6 moja;
choć upadłem, powstanę,
choć siedzę w ciemnościach,
Pan jest światłością moją.
Gniew Pański muszę znieść,
bom zgrzeszył przeciw Niemu,
aż rozsądzi moją sprawę
i przywróci mi prawo;
wywiedzie mnie na światło,
będę oglądał zbawcze Jego dzieła.
10 Gdy to ujrzy nieprzyjaciółka moja,
wstydem się okryje ta,
która mówiła do mnie: «Gdzie jest Pan, twój Bóg?»7
Oczy moje patrzeć będą na nią:
teraz będzie zdeptana
jak błoto uliczne.

Odbudowa Izraela8

11 Oto dzień odbudowy twych murów!
W owym dniu granica [twoja] będzie sięgać daleko.
12 W owym dniu aż do ciebie przyjdą
od Asyrii - aż po Egipt
i od Tyru - aż po Rzekę,
i od morza do morza,
i od góry do góry.
13 Lecz ziemia będzie na spustoszenie
z powodu jej mieszkańców, przez owoc ich postępków.

Modlitwa o pomoc Bożą

14 Paś lud Twój laską Twoją,
trzodę dziedzictwa Twego,
co mieszka samotnie w lesie -
pośród ogrodów.
Niech wypasają Baszan i Gilead
jak za dawnych czasów9.
15 Jak za dni Twego wyjścia z ziemi egipskiej
ukaż nam dziwy!

Prośba o poniżenie nieprzyjaciół

16 Ujrzą przeto narody i będą zawstydzone10
mimo całej potęgi swojej;
położą rękę na usta,
uszy ich będą głuche.
17 Proch lizać będą jak wąż,
jak to, co pełza po ziemi;
wyjdą dygocąc z warowni swoich przed Pana, Boga naszego,
drżeć będą i lęk odczuwać przed Tobą.

Prośba o przebaczenie

18 Któryż Bóg podobny Tobie11,
co oddalasz nieprawość,
odpuszczasz występek
Reszcie dziedzictwa Twego?
Nie żywi On gniewu na zawsze,
bo upodobał sobie miłosierdzie.
19 Ulituje się znowu nad nami,
zetrze nasze nieprawości
i wrzuci w głębokości morskie
wszystkie nasze grzechy12.
20 Okażesz wierność Jakubowi,
Abrahamowi łaskawość,
co poprzysiągłeś przodkom naszym
od najdawniejszych czasów.



WYKAZ SKRÓTÓW | KSIĘGI I ICH TŁUMACZE | INFORMACJE O WYDANIU | WYDANIE HTML (1998) | POPRZ. | COOKIES | BIBLIA MP3