ZMIEŃ ROZDZIAŁ W KSIĘDZE
ZMIEŃ KSIĘGĘ I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W KSIĘDZE
WYSZUKAJ W BIBLII
WSTĘP
««  Hi 4  »»
Hi 4, 1 - Elifaz jest najstarszy z rozmówców i przemawia pierwszy. Mówi też najspokojniej.

Hi 4, 7 - Elifaz wygłasza tradycyjną tezę o sprawiedliwości Bożej, za życia karzącej grzesznika lub jego potomków.

Hi 4, 10 - Przenośnia oznaczająca nagłą karę Bożą.

Hi 4, 13 - Wolę swą Bóg wyrażał niekiedy przez sny (por. Rdz 15,12-16; Rdz 28,10-15; Rdz 37,5-11).

Hi 4, 17 - Grzech wynika z naturalnej słabości człowieka. Za karą widzi Elifaz grzech, a przynajmniej się go domyśla.

Hi 4, 19 - Powodem słabości człowieka jest składnik materialny.

Hi 4, 21 - Dosł.: "kołek konieczny do przymocowania liny od namiotu". Tłum. przypuszczalne.

STARY TESTAMENT
Księga Hioba

Pierwsza mowa Elifaza: Potrzeba ufności w Bogu


Dziwienie się postępowaniu Hioba

4
Teraz zabrał głos Elifaz1 z Temanu i tak rzekł:
«Wolno pomówić? Przykro ci?
Lecz któż się wstrzyma od słów stwierdzonych doświadczeniem?
Tyś przecież wielu pouczał,
wzmacniałeś omdlałe ręce,
twe słowa krzepiły słabych,
wspierałeś kolana zachwiane.
Gdy teraz przyszło na ciebie, tyś słaby,
strwożony, gdy ciebie dotknęło.
Czy bogobojność już nie jest twą ufnością,
a nadzieją - doskonałość dróg twoich?

Bóg jest sprawiedliwy

Przypomnij, czy zginął kto prawy?
Gdzie sprawiedliwych zgładzono?2
O ile wiadomo, złoczyńca,
który sieje nieprawość, zbiera z niej plon.
Od gniewu Boga on ginie,
upada od gniewu Jego oburzenia:
10 ryk lwa, wrzask lwicy,
łamią się i zęby lwiątek3;
11 lew ginie z braku łupu,
a małe lwicy idą w rozsypkę.

Nocne widzenie

12 Doszło mnie tajemne słowo,
jakiś szmer przyjęło me ucho
13 w zgłębianiu nocnych rozmyślań4,
gdy sen człowiekiem owładnął.
14 Strach mnie ogarnął i drżenie,
że wszystkie się kości zatrzęsły,
15 tchnienie mi twarz owionęło,
włosy się na mnie zjeżyły.
16 Stał. Nie poznałem twarzy.
Jakaś postać przed mymi oczami.
Szelest. I głos dosłyszałem:

Nikt bez winy przed Bogiem

17 "Czyż u Boga człowiek jest niewinny,
czy u Stwórcy śmiertelnik jest czysty?"5
18 Wszak On sługom swoim nie ufa:
i w aniołach braki dostrzega.
19 A cóż mieszkańcy glinianych lepianek,
których podstawy na piasku?6 -
Łatwiej ich zgnieść niż mola.
20 Od rana do zmroku wyginą,
bez sławy przepadną na wieki.
21 Czy ich mieszkanie7 nie runie?
Umrą, lecz nie w mądrości.



WYKAZ SKRÓTÓW | KSIĘGI I ICH TŁUMACZE | INFORMACJE O WYDANIU | WYDANIE HTML (1998) | POPRZ. | COOKIES | BIBLIA MP3