STARY TESTAMENT
Księga Psalmów

PSALM 130(129)1


Z otchłani grzechu ku Bożemu miłosierdziu

130
Pieśń stopni.
Z głębokości wołam do Ciebie, Panie,
o Panie, słuchaj głosu mego!
Nakłoń swoich uszu
ku głośnemu błaganiu mojemu!
Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie,
Panie, któż się ostoi?
Ale Ty udzielasz przebaczenia,
aby Cię otaczano bojaźnią2.
W Panu pokładam nadzieję,
nadzieję żywi moja dusza:
oczekuję na Twe słowo.
Dusza moja oczekuje Pana
bardziej niż strażnicy świtu,
<bardziej niż strażnicy świtu>3.

Niech Izrael wygląda Pana.
U Pana bowiem jest łaskawość
i obfite u Niego odkupienie4.
On odkupi Izraela
ze wszystkich jego grzechów5.




ZMIEŃ ROZDZIAŁ W KSIĘDZE
ZMIEŃ KSIĘGĘ I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W KSIĘDZE
WYSZUKAJ W BIBLII
WSTĘP
PROLOG
««  Ps 130  »»
Ps 130, 1 - Ps 130 Pieśń pielgrzymów, o charakterze pokutnym i motywach lamentacji. Por. Ne 1,8-11.

Ps 130, 4 - Przebaczenie jest wolnym darem łaski Bożej (Ne 9,17), udzielanym tylko okazującym wobec Boga lęk i uległość. W ten sposób przebaczając, Bóg pomnaża grono "bojących" się" Go, do których należy Psalmista.

Ps 130, 6 - Hebr. powtarza dwukrotnie te słowa (zapewne dittografia).

Ps 130, 7 - Por. Iz 55,7.

Ps 130, 8 - Por. Jr 31,11; Mt 1,21.

WYKAZ SKRÓTÓW | KSIĘGI I ICH TŁUMACZE | INFORMACJE O WYDANIU | WYDANIE HTML (1998) | POPRZ. | COOKIES | BIBLIA MP3
© Wydawnictwo Pallottinum w Poznaniu, 2003
Webmaster: biblia@deon.pl