STARY TESTAMENT
Mądrość Syracha

Eliasz

48
Następnie powstał Eliasz, prorok jak ogień,
a słowo jego płonęło jak pochodnia.
1 On głód na nich sprowadził,
a swoją gorliwością zmniejszył ich liczbę.
Słowem Pańskim zamknął niebo,
z niego również trzy razy sprowadził ogień.
Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda
i któż się może pochwalić, że tobie jest równy?
Ty, który ze śmierci wskrzesiłeś zmarłego
i słowem Najwyższego2 wywiodłeś go z Szeolu.
Ty, który zaprowadziłeś królów na zgubę,
zrzucając z łoża okrytych chwałą3.
Ty, któryś na Synaju otrzymał rozkaz wykonania kary,
i na Horebie wyroki pomsty4.
Ty, który namaściłeś królów jako mścicieli,
i proroka, następcę po sobie5.
Ty, który zostałeś wzięty w skłębionym płomieniu,
na wozie, o koniach ognistych6.
10 O tobie napisano, żeś zachowany7 na czasy stosowne,
by uśmierzyć gniew przed pomstą7,
by zwrócić serce ojca do syna7,
i pokolenia Jakuba odnowić.
11 Szczęśliwi, którzy cię widzieli,
i ci, którzy w miłości posnęli,
albowiem i my na pewno żyć będziemy8.

Elizeusz

12 Gdy Eliasza zakrył wir powietrzny,
Elizeusz został napełniony jego duchem.
Za dni swoich nie lękał się [żadnego] władcy
i nikt nie osiągnął nad nim przewagi9.
13 Nic nie było zbyt wielkie dla niego
i w grobowym spoczynku ciało jego prorokowało10.
14 Za życia czynił cuda
i przy śmierci jego działy się rzeczy przedziwne.

Niewierność i kara

15 Mimo to jednak lud się nie nawrócił
i nie odstąpił od swoich grzechów.
Został przeto uprowadzony daleko od swej ziemi
i rozproszony po całym świecie.
16 Ostała się tylko mała Reszta11 ludu
i panujący z domu Dawidowego;
jedni z nich czynili to, co było Panu przyjemne,
a inni namnożyli grzechów.

Ezechiasz i Izajasz

17 Ezechiasz obwarował swe miasto,
wprowadził wodę do jego środka,
wykuł żelazem skałę
i pobudował cysterny na wodę12.
18 13 Za jego dni przybył Sennacheryb
i posłał rabsaka.
Ten podniósł swą rękę przeciw Syjonowi
i w pysze swojej się chełpił.
19 Wtedy zadrżały ich serca i ręce
i chwyciły ich bóle jak u rodzących.
20 Wzywali Pana miłosiernego,
wyciągając do Niego swe ręce,
a Święty z nieba wnet ich wysłuchał
i wybawił przez Izajasza.
21 Poraził obóz Asyryjczyków:
wytracił ich Jego anioł.
22 Albowiem Ezechiasz czynił to, co było miłe Panu,
i trzymał się mocno dróg swego przodka, Dawida,
a wskazywał je prorok Izajasz,
wielki i godny wiary w swoim widzeniu.
23 Za dni swoich cofnął słońce
i przedłużył życie królowi14.
24 Wielkim duchem ujrzał rzeczy ostateczne
i pocieszył strapionych na Syjonie.
25 Objawił to, co miało przyjść, aż do końca wieków,
i rzeczy zakryte wprzód, nim się stały.




ZMIEŃ ROZDZIAŁ W KSIĘDZE
ZMIEŃ KSIĘGĘ I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W KSIĘDZE
WYSZUKAJ W BIBLII
WSTĘP
PROLOG
««  Syr 48  »»
Syr 48, 2 - Por. 1 Krl rozdz. 17 [->1 Krl 17,1]; 1 Krl 18,2.38; 2 Krl 1,9-13.

Syr 48, 5 - Por. 1 Krl 17,17-24.

Syr 48, 6 - Por. 1 Krl 21,17-24; 2 Krl 1,1-8.

Syr 48, 7 - Por. 1 Krl 19,9-18.

Syr 48, 8 - Por. 1 Krl 19,15-21. L. poj. wg hebr.

Syr 48, 9 - Por. 2 Krl 2,1-18.

Syr 48, 10 - "Zachowany" - popr. Wg hebr.; gr.: "w surowych pismach"; "pomstą" - mowa o sądzie Bożym, który jest jednym ze znamion czasów mesjańskich; "do syna": Ml 3,24.

Syr 48, 11 - Hebr. ma tylko "szczęśliwy, kto ciebie widział i umarł, i tyś szczęśliwy, bo żyjesz". Obecny tekst gr. wyraża wiarę w zmartwychwstanie.

Syr 48, 12 - Por. 2 Krl 2,9n; 2 Krl 6,16.32.

Syr 48, 13 - Por. 2 Krl 13,20n.

Syr 48, 16 - "Reszta" wg hebr.; gr.: "mała garstka".

Syr 48, 17 - Por. 2 Krl 20,20; 2 Krn 32,5.30; Iz 22,11.

Syr 48, 18-21 - Por. 2 Krl 18,13-19,37; Iz rozdz. 36n [->Iz 36,1].

Syr 48, 23 - Por. 2 Krl 20,5-11; Iz 38,4-8.21n.

WYKAZ SKRÓTÓW | KSIĘGI I ICH TŁUMACZE | INFORMACJE O WYDANIU | WYDANIE HTML (1998) | POPRZ. | COOKIES | BIBLIA MP3
© Wydawnictwo Pallottinum w Poznaniu, 2003
Webmaster: biblia@deon.pl