WIZJE  PROROCZE:  SIEDEM  PIECZĘCI,  SIEDEM  TRĄB  I  SIEDEM  CZASZ   JAKO  ZWIASTUNY  WIELKIEGO  DNIA  GNIEWU  BOŻEGO 
LOSY  CAŁEJ  LUDZKOŚCI 
Bóg wręcza Barankowi księgę przeznaczeń 
4
 1
1 Potem ujrzałem: 
    Oto drzwi otwarte w niebie, 
    a głos, ów pierwszy, jaki usłyszałem, 
    jak gdyby trąby mówiącej ze mną, powiedział: 
    «Wstąp tutaj, a to ci ukażę, co potem musi się stać». 
2 Doznałem natychmiast zachwycenia: 
    A oto w niebie stał tron 
    i na tronie [ktoś] zasiadał
1. 
3 A Zasiadający był podobny z wyglądu do jaspisu i do krwawnika, 
    a tęcza
2 dokoła tronu - podobna z wyglądu do szmaragdu. 
4 Dokoła tronu - dwadzieścia cztery trony, 
    a na tronach dwudziestu czterech siedzących Starców
3, 
    odzianych w białe szaty, 
    a na ich głowach złote wieńce. 
5 A z tronu wychodzą błyskawice i głosy, i gromy, 
    i płonie przed tronem siedem lamp ognistych
4, 
    które są siedmiu Duchami Boga. 
6 Przed tronem - niby szklane morze
5 podobne do kryształu, 
    a w środku tronu i dokoła tronu 
    cztery Zwierzęta
6 pełne oczu z przodu i z tyłu: 
7 Zwierzę pierwsze podobne do lwa, 
    Zwierzę drugie podobne do wołu, 
    Zwierzę trzecie mające twarz jak gdyby ludzką 
    i Zwierzę czwarte podobne do orła w locie. 
8 Cztery Zwierzęta - a każde z nich ma po sześć skrzydeł - dokoła i wewnątrz są pełne oczu, 
    i nie mają spoczynku, mówiąc dniem i nocą: 
    Święty, Święty, Święty, Pan Bóg wszechmogący
7, 
    Który był i Który jest, i Który przychodzi. 
9 A ilekroć Zwierzęta oddadzą chwałę i cześć, i dziękczynienie 
    Zasiadającemu na tronie, 
    Żyjącemu na wieki wieków, 
10 upada dwudziestu czterech Starców przed Zasiadającym na tronie 
    i oddaje pokłon Żyjącemu na wieki wieków, 
    i rzuca przed tronem wieńce swe, mówiąc: 
11 «Godzien jesteś, Panie i Boże nasz, 
    odebrać chwałę i cześć, i moc, 
    boś Ty stworzył wszystko, 
    a dzięki Twej woli istniało i zostało stworzone».