ZMIEŃ ROZDZIAŁ W KSIĘDZE
ZMIEŃ KSIĘGĘ I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W KSIĘDZE
WYSZUKAJ W BIBLII
WSTĘP
PROLOG
««  Ps 147  »»
Ps 147, 1 - Ps 147[146-147] Hymn pochwalny.

Ps 147, 1 - LXX dod.: "Chwalcie Pana".

Ps 147, 2 - Powracających z niewoli babilońskiej (Ps 51[50],20; Iz 11,12; Iz 60,1nn).

Ps 147, 4 - Por. Iz 40,26.

Ps 147, 6 - Por. Ps 145[144],14; Ps 146[145],8-9; Iz 40,29; Łk 1,52.

Ps 147, 8 - Motywy Ps 104[103],14.21 (Łk 12,24). Ostatnie słowa w. 8 dodane wg Ps 104[103],14; hebr. je opuszcza w tym miejscu.

Ps 147, 13 - Por. Ne 3,1-32; Ne 7,4.72; Ne 11,1n.

Ps 147, 14 - Por. Iz 60,17nn.

Ps 147, 16 - Obrazy te zob. także w Iz 1,18; Dn 7,9. Psalmista opisuje tu rzadsze w Palestynie zjawiska atmosferyczne okresu deszczów (ww. 16-17). Zastosowanie - por. Iz 55,10n.

Ps 147, 20 - Por. Pwt 4,7n.

STARY TESTAMENT
Księga Psalmów

PSALM 147(146-147)1


Hymn dziękczynny ocalonego ludu

147
<Alleluja>2.
Dobrze jest grać naszemu Bogu,
wdzięcznie jest nucić pieśń pochwalną.
Pan buduje Jeruzalem,
gromadzi rozproszonych z Izraela3;
On leczy złamanych na duchu
i przewiązuje ich rany.
On liczbę gwiazd oznacza,
wszystkie je woła po imieniu4.
Pan nasz jest wielki i zasobny w siły,
mądrość Jego jest niewypowiedziana.
Pan dźwiga pokornych,
a poniża występnych aż do ziemi5.
Śpiewajcie pieśń dziękczynną Panu,
grajcie Bogu naszemu na harfie.
6 On niebo okrywa chmurami,
deszcz przygotowuje dla ziemi;
sprawia, że góry wypuszczają trawę
<i zioła, by ludziom służyły>;
On daje pokarm bydłu,
pisklętom kruka to, o co wołają.
10 Nie kocha się w sile rumaka;
nie ma też upodobania w goleniach męża.
11 Podobają się Panu ci, którzy się Go boją,
którzy wyczekują Jego łaski.

(Wlg: 147)

12 Chwal, Jerozolimo, Pana,
chwal Boga twego, Syjonie!
13 Umacnia bowiem zawory bram twoich
i błogosławi synom twoim w tobie7.
14 Zapewnia pokój twoim granicom,
nasyca ciebie najlepszą pszenicą8.
15 Na ziemię zsyła swoje orędzie,
mknie chyżo Jego słowo.
16 On daje śnieg niby wełnę9,
a szron jak popiół rozsiewa.
17 Ciska swój grad jak okruchy chleba;
od Jego mrozu ścinają się wody.
18 Posyła słowo swoje i każe im tajać;
każe wiać swemu wiatrowi, a spływają wody.
19 Obwieścił swoje słowa Jakubowi,
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
20 Żadnemu narodowi tak nie uczynił:
o swoich wyrokach ich nie pouczył10.
Alleluja.



WYKAZ SKRÓTÓW | KSIĘGI I ICH TŁUMACZE | INFORMACJE O WYDANIU | WYDANIE HTML (1998) | POPRZ. | COOKIES | BIBLIA MP3