|
|
WSTĘP PROLOG «« Ps 133 »» |
|
Ps 133, 1 - Ps 133 Pieśń pielgrzymów, typu mądrościowego, zawierająca być może aluzję do wspólnoty między kapłanami i lewitami.
Ps 133, 2 - Olejek (z dodatkiem wonności) służył zarówno do namaszczeń codziennych, jak i do użytku liturgicznego (por. Wj 30,25.30.32). Namaszczenie "wybornym olejkiem" ( 2 Krl 20,13) uchodziło za szczególny akt czci; wylany na głowę olejek spływał na brodę i częściowo także na szaty. Drugą cześć w. 2 ("brodę Aarona... szaty") wielu autorów uważa za glosę. Por. Wj 29,7; Wj 30,30n; Kpł 8,2.12; Kpł 21,10.
Ps 133, 3 - "Rosa" - uważano ją za szczególny dar Boży dla spalonej letnim słońcem ziemi ( Rdz 27,28; Pwt 23,13; Oz 14,6); "tam" - inni tłum.: "dlatego".
|
|
STARY TESTAMENT Księga Psalmów
Szczęście płynące ze zgody
133 1 Pieśń stopni. Dawidowa.
Oto jak dobrze i jak miło,
gdy bracia mieszkają razem;
2 jest to jak wyborny olejek na głowie,
który spływa na brodę,
<brodę Aarona, który spływa
na brzeg jego szaty> 2
3 jak rosa Hermonu, która spada
na górę Syjon:
bo tam 3 udziela
Pan błogosławieństwa,
życia na wieki.
|