1 ¹ Oto na górach stopy zwiastuna ogłaszającego pokój.
Święć, Judo, twe uroczystości,
wypełniaj twe śluby,
bo nie przejdzie już więcej po tobie nikczemnik¹,
całkowicie został zgładzony.


3 Bo przywrócił Pan świetność Jakuba,
jak świetność Izraela,
ponieważ łupieżcy ich splądrowali
i wyniszczyli ich latorośle.
2 Pogromca² nadciąga przeciwko tobie.
Strzeż twierdzy;
nadzoruj drogę,
wzmocnij biodra,
rozwiń jak najbardziej siłę.
4 Tarcze jego bohaterów lśnią czerwienią,
wojownicy w szkarłat ubrani;
ogniem stali³ iskrzą się wozy,
w dniu jego przygotowania;
a włócznie³ ich się poruszają.
5 Po gościńcach szaleją rydwany,
przewracają się na błoniach;
widok ich - niby pochodnie,
przejeżdżają jak błyskawice.
6 Zwołuje on⁴ swoich wojowników;
potknęli się w swoim pochodzie:
spieszą do jej murów,
lecz przygotowano już dach oblężniczy.
7 Śluzy rzeczne się otworzyły,
a pałac⁵ jest przerażony.
8 I władczyni⁶ obnażona - będzie uprowadzona,
gdy niewolnice jej wzdychające żałośnie
jakby głosem gołębic -
biją się w piersi.
9 I stała się Niniwa jak zbiorowisko wód -
wody jej się rozpływają.
«Zatrzymajcie się, zatrzymajcie!»
Lecz nikt się nie odwraca.
10 «Rozchwyćcie srebro, rozchwyćcie złoto!»,
bo nie ma końca ten zasób...
nadmiar wszelkich kosztowności.
11 Pustkowie i bezludzie, i zniszczenie,
i serce omdlewające, i chwiejące się kolana,
i skurcz we wszystkich biodrach;
a twarze wszystkich utraciły krasę⁷.
12 Gdzież [teraz] jaskinia lwów
i owo żerowisko lwiątek,
gdzie chodził lew, lwica i szczenię lwie,
a nikt nie trwożył.
13 Lew dosyć rozszarpał [ofiar] dla swoich szczeniąt
i nadusił dla swoich lwic,
i wypełnił zdobyczą swe nory,
a legowiska swoje grabieżą.
14 «Oto Ja przeciw tobie! - wyrocznia Pana Zastępów -
i puszczę z dymem twe rydwany,
a lwiątka twoje miecz pochłonie,
i wykorzenię z ziemi twój łup,
i nie będzie więcej słychać głosu twoich posłów».