Ps 110, 1 - Ps 110 Psalm królewski o charakterze mesjańskim.

Ps 110, 1 - Psalm zapowiada zajęcie zaszczytnego miejsca po prawicy Ojca przez Chrystusa zmartwychwstałego (Dz 2,34n; Rz 8,34; Hbr 10,12n; 1 P 3,22). Jezus stosuje ten wiersz do siebie, podkreślając swą godność boską i mesjańską (Mt 22,44); przewyższa ona godność nie tylko jakiegokolwiek króla ziemskiego, ale i aniołów (Hbr 1,13). Podnóżki przy tronach były używane na Wschodzie (np. w Egipcie) i przedstawiały niekiedy wizerunki najbardziej znienawidzonych nieprzyjaciół (por. także Ps 89[88],11; Joz 10,24; Iz 51,23).

Ps 110, 2 - Boski król będzie panował na nowym, odrodzonym Syjonie, zwyciężając otaczających go nieprzyjaciół (2 Sm 1nn.8n; Ps 21[20],9; Ps 45[44],6).

Ps 110, 3 - Tekst wiersza skażony (hebr. dosł: "Twój naród jest ochoczy (?) w dniu twej potęgi w świętej ozdobie, z łona brzasku już rosa twego dziecięctwa jest Twoja") i niezrozumiały w tradycyjnej postaci. Proponowane brzmienie stanowi próbę odtworzenia myśli autora na podstawie przekł. starożytnych i tradycji rękopisów. Chodzi zapewne o niewymowne zrodzenie Mesjasza-Króla, przedstawione obrazowo (por. Ps 2,7).

Ps 110, 4 - Starotestamentalna zapowiedź wiecznej godności arcykapłańskiej Chrystusa. Obszerny komentarz do tego daje Hbr (Hbr 5,6.10; Hbr 6,20; Hbr 7,1-28). O samej postaci Melchizedeka zob. Rdz 14,17-20 (z przypisem).

Ps 110, 5 - Odmiennie niż w w. 1, Pan znajduje się po prawicy Mesjasza - Króla, gromiąc Jego nieprzyjaciół (por. Ps 2,9) lub wspomagając Go (jeśli podmiotem "zetrze" jest Mesjasz).

Ps 110, 6 - Sąd eschatologiczny nad światem nawiązuje do znanej tematyki prorockiej "dnia Pańskiego" (Ps 21[20],10; Iz 13,9.13; Jl 1,15; Mi 5,14; So 1,14-18).

Ps 110, 7 - Tekst różnie wyjaśniany: jako aluzja do triumfu Gedeona (Sdz 7,4-6.21-23) lub przenośnie jako czerpanie przez Mesjasza łask Bożych z niewyczerpanego zdroju (Iz 35,6).