Wydawnictwo Pallottinum Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu
 
NOWY TESTAMENT
List do Efezjan
 

Powołanie grzesznej ludzkości do życia w Chrystusie

2
I wy byliście umarłymi1 na skutek waszych występków i grzechów, w których żyliście niegdyś według doczesnego sposobu tego świata, według sposobu Władcy mocarstwa powietrza2, to jest ducha, który działa teraz w synach buntu. Pośród nich także my3 wszyscy niegdyś postępowaliśmy według żądz naszego ciała, spełniając zachcianki ciała i myśli zdrożnych. I byliśmy potomstwem z natury zasługującym na gniew, jak i wszyscy inni. A Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował,
i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia. Łaską bowiem jesteście zbawieni.
Razem też wskrzesił i razem posadził na wyżynach niebieskich4 - w Chrystusie Jezusie,
aby w nadchodzących wiekach przemożne bogactwo Jego łaski wykazać na przykładzie dobroci względem nas, w Chrystusie Jezusie. Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił. 10 Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili.

Zjednoczenie pogan i Żydów w Bożą świątynię

11 Dlatego pamiętajcie, że niegdyś wy - poganie co do ciała, zwani "nieobrzezaniem" przez tych, którzy zowią się "obrzezaniem" od znaku dokonanego ręką na ciele - 12 w owym czasie byliście poza Chrystusem, obcy względem społeczności Izraela i bez udziału w przymierzach obietnicy5, nie mający nadziei ani Boga na tym świecie. 13 Ale teraz w Chrystusie Jezusie wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa.
14 On bowiem jest naszym pokojem6.
On, który obie części [ludzkości] uczynił jednością,
bo zburzył rozdzielający je mur6 - wrogość.
W swym ciele 15 pozbawił On mocy Prawo przykazań, wyrażone w zarządzeniach7,
aby z dwóch [rodzajów ludzi] stworzyć w sobie jednego nowego człowieka,
wprowadzając pokój,
16 i [w ten sposób] jednych, jak i drugich znów pojednać z Bogiem w jednym Ciele przez krzyż,
w sobie zadawszy śmierć wrogości8.
17 A przyszedłszy zwiastował pokój
wam, którzyście daleko, i pokój tym, którzy blisko9,
18 bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca.
19 A więc nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga - 20 zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. 21 W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, 22 w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.
««  Ef 2  »»
ZMIEŃ KSIĘGĘ LUB / I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W BIBLII
Szukaj tylko w tej księdze (Ef)
 
WSTĘP
««  Ef 2  »»
 

Ef 2, 1 - "Umarłymi" - dosł.: "i was umarłych", przy czym brak orzeczenia. Mowa o śmierci duchowej.

Ef 2, 2 - Starożytność uważała je za sferę działania złych duchów. Por. 2 Kor 4,4.

Ef 2, 3 - "My" = Żydzi; "ciała" - termin sarx u św. Pawła oznacza przeważnie naturę ludzką bez łaski (por. Rz 7,5 itd); "potomstwem... zasługującym na gniew" - tzn. skazanymi na gniew Boży podczas sądu (por. Ef 5,6; J 3,36; Rz 1,18; Rz 2,5.8; Kol 3,6; 1 Tes 1,10; 1 Tes 5,9; Ap 6,16n itd.).

Ef 2, 6 - Zob. przypis do Ef 1,3.

Ef 2, 12 - W dziejach objawienia następuje po sobie szereg przymierzy (z Noem, Abrahamem, Izaakiem, Jakubem, Mojżeszem, Dawidem), a każde z nich zawiera obietnicę, która doskonale spełnia się dopiero w Chrystusie.

Ef 2, 14 - "Pokojem" - por. Iz 9,5; Mi 5,4; Ag 2,9; "mur" - aluzja do muru odgraniczającego w świątyni dziedziniec pogan. Za przekroczenie tej granicy groziła poganom śmierć (por. Dz 21,28n).

Ef 2, 15 - Tych, które wykluczały pogan od kultu Jahwe. Por. Kol 2,14 itd.

Ef 2, 16 - Śmierć Chrystusa usunęła wrogość grzesznej ludzkości względem Boga.

Ef 2, 17 - Iz 57,19; Za 9,10.

Biblia w MP3 - słuchaj!

Czytaj komentarze do Ewangelii na DEON.pl