Narody przed sądem Pańskim 
4
 1 1
1 1 I oto w owych dniach i w owym czasie, 
gdy odmienię los jeńców Judy i Jeruzalem, 
2 zgromadzę też wszystkie narody 
i zaprowadzę je na Dolinę Joszafat
2, 
i tam sąd nad nimi odbędę 
w sprawie mojego ludu i dziedzictwa mego Izraela, 
które wśród narodów rozproszyli, 
a podzielili moją ziemię; 
3 a o lud mój los rzucali 
i chłopca wymieniali za nierządnicę, 
a dziewczę sprzedawali za wino, aby pić. 
4 I wy, Tyrze i Sydonie, cóż macie przeciwko Mnie, 
i wy, wszystkie okręgi filistyńskie? 
Chcecie wziąć na Mnie odwet? 
Jeśli tylko zechcecie Mi to uczynić, 
to Ja bardzo szybko wasz odwet obrócę wam na głowy. 
5 Zabraliście srebro moje i złoto, 
a wspaniałe klejnoty moje zanieśliście do swoich świątyń. 
6 Wy, którzyście synów Judy i synów Jeruzalem 
oddali synom Jawanu
3 
po to, by ich oddalić od kraju. 
7 Ja sprowadzę ich z miejsca, w któreście ich zaprzedali, 
a waszą zemstę obrócę wam na głowę. 
8 I oddam synów waszych i córki wasze 
w ręce synów judzkich, 
a oni zaprzedadzą ich Sabejczykom, 
narodowi dalekiemu». 
Tak Pan powiedział. 
9 Rozgłoście to między narodami, 
przygotujcie się na świętą wojnę, 
wezwijcie bohaterów! 
Niech przybędą i niech się zaciągną 
wszyscy mężowie waleczni! 
10 Przekujcie lemiesze wasze na miecze, 
a sierpy wasze na oszczepy; 
kto słaby, niech powie: «Jestem bohaterem». 
11 Zgromadźcie się, a przyjdźcie, 
wszystkie narody z okolicy, 
zbierzcie się! 
Sprowadź, Panie, swych bohaterów! 
12 «Niech ockną się i przybędą 
narody te na Dolinie Joszafat, 
bo tam zasiądę i będę sądził narody okoliczne. 
13 Zapuśćcie sierp, 
bo dojrzało żniwo; 
pójdźcie i zstąpcie, bo pełna jest tłocznia, 
przelewają się kadzie, 
bo złość ich jest wielka». 
14 Tłumy i tłumy w Dolinie Wyroku [znajdować się będą], 
bo bliski jest dzień Pański 
w Dolinie Wyroku. 
15 Słońce i księżyc się zaćmią, 
a gwiazdy światłość swą utracą
4. 
16 A Pan zagrzmi
5 z Syjonu 
i z Jeruzalem głos swój tak podniesie, 
że niebiosa i ziemia zadrżą. 
Ale Pan jest ucieczką swego ludu 
i ostoją synów Izraela. 
17 «I poznacie, że Ja jestem Pan, Bóg wasz, 
co mieszkam na Syjonie, górze mojej świętej; 
a tak Jeruzalem będzie święte 
i przez nie już obcy nie będą przechodzić»
6. 
18 7 I stanie się owego dnia, 
że góry moszczem ociekać będą, 
a pagórki mlekiem opływać 
i wszystkie strumienie judzkie 
napełnią się wodą, 
a z domu Pańskiego wypłynie źródło, 
które nawodni strumień Szittim. 
19 Egipt będzie wydany na spustoszenie, 
a Edom zamieni się w straszną pustynię 
z powodu nieprawości uczynionych względem synów judzkich, 
gdyż krew niewinną przelewali w ich ziemi. 
20 Lecz [ziemia] Judy na wieki będzie zamieszkana, 
a Jeruzalem z pokolenia w pokolenie. 
21 «Pomszczę ich krew, nie pozostawię bez kary». 
A Pan zamieszka na Syjonie
8.