PROLOG
 
 
1
 1
1 Pierwszą Księgę
2 napisałem, Teofilu
2, o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku 
2 aż do dnia, w którym udzielił przez Ducha Świętego
3 poleceń Apostołom, których sobie wybrał, a potem został wzięty do nieba. 
3 Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym. 
4 A podczas wspólnego posiłku
4 kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy
 Ojca: 
    «Słyszeliście o niej ode Mnie - [mówił] - 
5 Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni
5 Duchem Świętym». 
6 Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?» 
7 Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, 
8 ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami
6 w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi». 
    
9 Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. 
10 Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. 
11 I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba». 
DZIEJE  KOŚCIOŁA  W  JEROZOLIMIE 
Pierwotny jego stan 
    12 Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. 
13 Przybywszy tam weszli do sali na górze
7 i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, [brat] Jakuba
. 
14 Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego. 
Uzupełnienie grona Dwunastu
 
    15 Wtedy Piotr w obecności braci, a zebrało się razem około stu dwudziestu osób, tak przemówił: 
16 «Bracia, musiało wypełnić się słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jezusa, 
17 bo on zaliczał się do nas i miał udział w naszym posługiwaniu. 
18 8 Za pieniądze, niegodziwie zdobyte, nabył ziemię i spadłszy głową na dół, pękł na pół i wypłynęły wszystkie jego wnętrzności. 
19 Rozniosło się to wśród wszystkich mieszkańców Jerozolimy, tak że nazwano ową rolę w ich języku Hakeldamach, to znaczy: Pole Krwi. 
20 Napisano bowiem w Księdze Psalmów: 
    Niech opustoszeje dom jego 
    i niech nikt w nim nie mieszka! 
    A urząd jego niech inny obejmie!
9 
    21 Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał
10 z nami, 
22 począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania». 
    
23 Postawiono dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja. 
24 I tak się pomodlili: «Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś, 
25 by zajął miejsce w tym posługiwaniu i w apostolstwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść swoją drogą». 
26 I dali im losy, a los padł na Macieja. I został dołączony do jedenastu apostołów.