Dziękczynienie 
138
1 Dawidowy. 
Będę Cię sławił, <Panie>, z całego mego serca, 
<bo usłyszałeś słowa ust moich>: 
będę śpiewał Ci wobec aniołów
2. 
2 Oddam Ci pokłon ku Twemu świętemu przybytkowi
3. 
I będę dziękował Twemu imieniu 
za łaskę Twoją i wierność, 
bo wywyższyłeś
3 ponad wszystko 
Twoje imię i obietnicę. 
3 Kiedym Cię wzywał, wysłuchałeś mnie, 
pomnożyłeś siłę mej duszy. 
4 4 Wszyscy królowie ziemi będą Ci dziękować, Panie, 
gdy posłyszą słowa ust Twoich; 
5 i będą opiewać drogi Pańskie: 
«Prawdziwie, chwała Pańska jest wielka». 
6 Prawdziwie, Pan jest wzniosły i patrzy łaskawie na pokornego, 
pyszałka zaś dostrzega z daleka
5. 
7 Gdy chodzę wśród utrapienia, 
Ty zapewniasz mi życie, 
wbrew gniewowi mych wrogów; 
wyciągasz swą rękę, 
Twoja prawica mnie wybawia. 
8 Pan za mnie [wszystkiego] dokona. 
Panie, na wieki trwa Twoja łaska, 
nie porzucaj dzieła rąk Twoich!