Wydawnictwo Pallottinum Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu
 
STARY TESTAMENT
Księga Psalmów
 

PSALM 1491


Posłannictwo Izraela

149
Alleluja.
Śpiewajcie pieśń nową2 Panu;
chwała Jego [niech zabrzmi] w zgromadzeniu świętych.
Niech Izrael się cieszy swym Stwórcą,
niech synowie Syjonu radują się swym Królem.
Niech chwalą Jego imię wśród tańców,
niech grają Mu na bębnie i cytrze3.
Bo Pan w ludzie swoim ma upodobanie
i zdobi pokornych zwycięstwem.
Niech się weselą święci wśród chwały,
niech się cieszą na swoich sofach!4
Niech chwała Boża będzie w ich ustach,
a miecze obosieczne w ich ręku:
5 aby dokonać pomsty wśród pogan
i karania pośród narodów;
aby ich królów zakuć w kajdany,
a dostojników w żelazne łańcuchy;
by wypełnić na nich pisany wyrok:
to jest chwałą wszystkich Jego świętych.
Alleluja.
PROLOG
««  Ps 149  »»
ZMIEŃ KSIĘGĘ LUB / I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W BIBLII
Szukaj tylko w tej księdze (Ps)
 
WSTĘP
PROLOG
««  Ps 149  »»
 

Ps 149, 1 - Ps 149 Hymn pochwalny.

Ps 149, 1 - Por. Iz 42,10nn.

Ps 149, 3 - Jako wyraz głębokiej radości, przejawiającej się także w uroczystościach liturgicznych.

Ps 149, 5 - W starożytności przy ucztach zajmowano miejsca półleżące, na sofach; tutaj chodzi o ucztę niebieską, przedstawioną na sposób ziemskiej. Tekst jednak niepewny, różnie tłumaczony.

Ps 149, 7 - Aluzja do zapowiedzi u proroków kary na narody obce (zob. szczególnie Ez 25,14; Za 9,13-16).

Biblia w MP3 - słuchaj!

Czytaj komentarze do Ewangelii na DEON.pl