Wydawnictwo Pallottinum Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu
 
STARY TESTAMENT
Księga Jeremiasza
 

ZAPOWIEDŹ ZBAWIENIA DLA IZRAELA I JUDY


Mowa w świątyni i jej następstwa

26
Na początku panowania Jojakima1, syna Jozjasza, króla judzkiego, Pan skierował następujące słowo do Jeremiasza: To mówi Pan: «Stań na dziedzińcu domu Pańskiego i mów do [mieszkańców] wszystkich miast judzkich, którzy przychodzą do domu Pańskiego oddać pokłon, wszystkie słowa, jakie poleciłem ci im oznajmić; nie ujmuj ani słowa! Może posłuchają i zawróci każdy ze swej złej drogi, wtenczas Ja powstrzymam nieszczęście, jakie zamyślam przeciw nim za ich przewrotne postępki. Powiesz im: To mówi Pan: Jeżeli nie będziecie Mi posłuszni, postępując według mojego Prawa, które wam ustanowiłem, [i jeśli nie] będziecie słuchać słów moich sług, proroków, których nieustannie do was posyłam, mimo że jesteście nieposłuszni, zrobię z tym domem podobnie jak z Szilo2, a z miasta tego uczynię przekleństwo dla wszystkich narodów ziemi». Kapłani, prorocy i cały lud słyszeli Jeremiasza mówiącego te słowa w domu Pańskim. Gdy zaś Jeremiasz skończył mówić wszystko to, co mu Pan nakazał głosić całemu ludowi, prorocy <i cały lud>3 pochwycili go, mówiąc: «Musisz umrzeć! Dlaczego prorokowałeś w imię Pana, że się z tym domem stanie to, co z Szilo, a miasto to ulegnie zniszczeniu i pozostanie niezamieszkałe?» Cały lud zgromadził się dokoła Jeremiasza w domu Pańskim.
10 Gdy przywódcy judzcy usłyszeli te słowa, wyszli z pałacu królewskiego do domu Pańskiego i zasiedli u wejścia Bramy Nowej w domu Pańskim4. 11 Wtedy kapłani i prorocy zwrócili się do przywódców i do całego ludu tymi słowami: «Człowiek ten zasługuje na wyrok śmierci, gdyż prorokował przeciw temu miastu5, jak to słyszeliście na własne uszy». 12 Jeremiasz zaś rzekł do wszystkich przywódców i do całego ludu: «Pan posłał mnie, bym głosił przeciw temu domowi i przeciw temu miastu wszystkie słowa, które słyszeliście. 13 Teraz więc zmieńcie swoje postępowanie i swoje uczynki, słuchajcie głosu Pana, Boga waszego; wtedy ogarnie Pana żal nad nieszczęściem, jakie postanowił przeciw wam. 14 Ja zaś jestem w waszych rękach. Uczyńcie ze mną, co wam się wyda dobre i sprawiedliwe6. 15 Wiedzcie jednak dobrze, że jeżeli mnie zabijecie, krew niewinnego spadnie na was, na to miasto i na jego mieszkańców. Naprawdę bowiem posłał mnie Pan do was, by głosić do waszych uszu wszystkie te słowa». 16 Wtedy powiedzieli przywódcy i cały lud do kapłanów i proroków: «Człowiek ten nie zasługuje na wyrok śmierci, gdyż przemawiał do nas w imię Pana, Boga naszego»7. 17 Powstali niektórzy spośród starszych kraju i rzekli do całego zgromadzenia ludu: 18 «Micheasz z Moreszet był prorokiem w czasach Ezechiasza, króla judzkiego, i mówił do całego narodu judzkiego, co następuje: To mówi Pan Zastępów:
Syjon zostanie zaorany jak pole,
Jerozolima - obrócona w gruzy,
a góra świątyni - w zalesione wzgórze8.
19 Czy zabił go Ezechiasz, król judzki, i całe [pokolenie] Judy? Czy raczej nie uląkł się on Pana i nie przebłagał oblicza Pana, tak że ogarnął Pana żal nad nieszczęściem9, jakie zamierzył przeciw niemu? My zaś mielibyśmy obciążyć dusze nasze tak wielkim występkiem?»
20 Był także mąż prorokujący w imię Pana imieniem Uriasz, syn Szemajasza z Kiriat-Jearim. Prorokował on przeciw temu miastu i przeciw tej ziemi zupełnie zgodnie ze słowami Jeremiasza10. 21 Król Jojakim i wszyscy jego bohaterowie oraz wszyscy przywódcy usłyszeli jego słowa; król zaś szukał sposobności, by go zabić. Gdy Uriasz usłyszał o tym, przeraził się i uciekając przybył do Egiptu. 22 Wtedy posłał król Jojakim do Egiptu Elnatana, syna Akbora, wraz z kilku ludźmi. 23 Sprowadzili oni Uriasza z Egiptu11 i przyprowadzili do króla Jojakima, który kazał go stracić mieczem, a ciało jego wrzucić do pospolitych grobów.
24 Achikam jednak, syn Szafana12, ochraniał Jeremiasza, by nie został wydany w ręce ludu na śmierć.
««  Jr 26  »»
ZMIEŃ KSIĘGĘ LUB / I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W BIBLII
Szukaj tylko w tej księdze (Jr)
 
WSTĘP
««  Jr 26  »»
 

Jr 26, 1 - Rok 609/608. Mowę prorocką wygłoszoną przy tej sposobności opisuje Jr 7,1-15.

Jr 26, 6 - Por. przypis do Jr 7,12.

Jr 26, 8 - Prawdopodobnie dodatek w celu harmonizacji z w. 16.

Jr 26, 10 - W ważniejszych sprawach spory sądowe rozstrzygał król lub jego pełnomocnicy. Miejscem rozpraw była brama miejska lub brama świątyni.

Jr 26, 11 - Miasto uważano za nietykalne, a proroctwa zapowiadające jego zdobycie i zniszczenie - za bluźnierstwo. Podobne zarzuty stawiano Jezusowi w czasie procesu: Mt 26,61n; Mk 14,58; (J 2,19).

Jr 26, 14 - Prorok zachowuje godną postawę mimo grożącego mu niebezpieczeństwa.

Jr 26, 16 - Dygnitarze królewscy (wśród których Jeremiasz posiadał zwolenników) uznali autentyczność posłannictwa Jeremiasza, czyniąc zarzut bezpodstawnym.

Jr 26, 18 - Mi 3,12.

Jr 26, 19 - Wobec nawrócenia się do Pana, groźba kary nie została wypełniona.

Jr 26, 20 - Głosząc ich zagładę, w przeciwieństwie do fałszywych proroków.

Jr 26, 23 - Wypadki wydania zbiegów przez Egipt były rzadkie. Podówczas jednak Jojakim był ściśle związany z Egiptem, dzięki któremu został wyniesiony na tron.

Jr 26, 24 - Achikam był jednym z najwybitniejszych doradców królewskich w tym czasie. Cała rodzina Szafana, kanclerza Jozjasza, sprzyjała Jeremiaszowi. Godoliasz, gubernator babiloński (po upadku Jerozolimy), był synem Achikama (Jr 40,5n) i gościł na swym dworze Proroka.

Biblia w MP3 - słuchaj!

Czytaj komentarze do Ewangelii na DEON.pl