Wydawnictwo Pallottinum Pismo ¦wiête Starego i Nowego Testamentu
 
NOWY TESTAMENT
Ewangelia wg ¶w. Jana
 

DZIA£ALNO¦Æ JEZUSA CHRYSTUSA JAKO S£OWA, ¦WIAT£O¦CI I ¯YCIA


O S£OWIE


Prolog

1
Na pocz±tku by³o S³owo1,
a S³owo by³o u Boga1,
i Bogiem by³o S³owo.
Ono by³o na pocz±tku u Boga.
Wszystko przez Nie siê sta³o,
a bez Niego nic siê nie sta³o,
co siê sta³o2.
W Nim by³o ¿ycie3,
a ¿ycie by³o ¶wiat³o¶ci±3 ludzi,
a ¶wiat³o¶æ w ciemno¶ci ¶wieci
i ciemno¶æ jej nie ogarnê³a.
Pojawi³ siê cz³owiek pos³any przez Boga -
Jan mu by³o na imiê4.
Przyszed³ on na ¶wiadectwo,
aby za¶wiadczyæ o ¶wiat³o¶ci,
by wszyscy uwierzyli przez niego.
Nie by³ on ¶wiat³o¶ci±,
lecz [pos³anym], aby za¶wiadczyæ o ¶wiat³o¶ci.
By³a ¶wiat³o¶æ prawdziwa,
która o¶wieca ka¿dego cz³owieka,
gdy na ¶wiat przychodzi5.
10 Na ¶wiecie by³o [S³owo],
a ¶wiat sta³ siê przez Nie,
lecz ¶wiat6 Go nie pozna³6.
11 Przysz³o do swojej w³asno¶ci,
a swoi Go nie przyjêli.
12 Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjêli,
da³o moc, aby siê stali dzieæmi Bo¿ymi7,
tym, którzy wierz± w imiê Jego -
13 którzy ani z krwi,
ani z ¿±dzy cia³a,
ani z woli mê¿a,
ale z Boga siê narodzili8.
14 A S³owo sta³o siê cia³em9
i zamieszka³o9 w¶ród nas.
I ogl±dali¶my Jego chwa³ê,
chwa³ê, jak± Jednorodzony otrzymuje od Ojca,
pe³en9 ³aski i prawdy.
15 Jan daje o Nim ¶wiadectwo i g³o¶no wo³a w s³owach: «Ten by³, o którym powiedzia³em: Ten, który po mnie idzie, przewy¿szy³ mnie godno¶ci±, gdy¿ by³ wcze¶niej ode mnie». 16 Z Jego pe³no¶ci wszyscy¶my otrzymali - ³askê po ³asce10. 17 Podczas gdy Prawo zosta³o nadane przez Moj¿esza, ³aska i prawda przysz³y przez Jezusa Chrystusa. 18 Boga nikt nigdy nie widzia³, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w ³onie Ojca, [o Nim] pouczy³11.

PIERWSZA PASCHA - ¦WIADECTWA I ZNAKI



¦wiadectwo Jana Chrzciciela

19 Takie jest ¶wiadectwo Jana. Gdy ¯ydzi12 wys³ali do niego z Jerozolimy kap³anów i lewitów z zapytaniem: «Kto ty jeste¶?», 20 on wyzna³, a nie zaprzeczy³, o¶wiadczaj±c: «Ja nie jestem Mesjaszem». 21 Zapytali go: «Có¿ zatem? Czy jeste¶ Eliaszem?»13 Odrzek³: «Nie jestem». «Czy ty jeste¶ prorokiem?» Odpar³: «Nie!» 22 Powiedzieli mu wiêc: «Kim jeste¶, aby¶my mogli daæ odpowied¼ tym, którzy nas wys³ali? Co mówisz sam o sobie?» 23 Odpowiedzia³: «Jam g³os wo³aj±cego na pustyni: Prostujcie drogê Pañsk±14, jak powiedzia³ prorok Izajasz». 24 A wys³annicy byli spo¶ród faryzeuszów. 25 I zadawali mu pytania, mówi±c do niego: «Czemu zatem chrzcisz, skoro nie jeste¶ ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?» 26 Jan im tak odpowiedzia³: «Ja chrzczê wod±. Po¶ród was stoi Ten, którego wy nie znacie, 27 który po mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwi±zaæ rzemyka u Jego sanda³a». 28 Dzia³o siê to w Betanii15, po drugiej stronie Jordanu, gdzie Jan udziela³ chrztu.
29 Nazajutrz zobaczy³ Jezusa, nadchodz±cego ku niemu, i rzek³: «Oto Baranek Bo¿y16, który g³adzi grzech ¶wiata. 30 To jest Ten, o którym powiedzia³em: Po mnie przyjdzie M±¿, który mnie przewy¿szy³ godno¶ci±, gdy¿ by³ wcze¶niej ode mnie. 31 Ja Go przedtem nie zna³em, ale przyszed³em chrzciæ wod± w tym celu, aby On siê objawi³ Izraelowi». 32 Jan da³ takie ¶wiadectwo: «Ujrza³em Ducha, który jak go³êbica zstêpowa³ z nieba i spocz±³ na Nim. 33 Ja Go przedtem nie zna³em, ale Ten, który mnie pos³a³, abym chrzci³ wod±, powiedzia³ do mnie: "Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstêpuj±cego i spoczywaj±cego nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem ¦wiêtym"17. 34 Ja to ujrza³em i dajê ¶wiadectwo, ¿e On jest Synem Bo¿ym».

¦wiadectwo uczniów

35 Nazajutrz Jan znowu sta³ w tym miejscu wraz z dwoma swoimi uczniami 36 i gdy zobaczy³ przechodz±cego Jezusa, rzek³: «Oto Baranek Bo¿y». 37 Dwaj uczniowie us³yszeli, jak mówi³, i poszli za Jezusem. 38 Jezus za¶ odwróciwszy siê i ujrzawszy, ¿e oni id± za Nim, rzek³ do nich: «Czego szukacie?» Oni powiedzieli do Niego: «Rabbi! - to znaczy: Nauczycielu - gdzie mieszkasz?» 39 Odpowiedzia³ im: «Chod¼cie, a zobaczycie». Poszli wiêc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. By³o to oko³o godziny dziesi±tej18. 40 Jednym19 z dwóch, którzy to us³yszeli od Jana i poszli za Nim, by³ Andrzej, brat Szymona Piotra. 41 Ten spotka³ najpierw swego brata i rzek³ do niego: «Znale¼li¶my Mesjasza» - to znaczy: Chrystusa. 42 I przyprowadzi³ go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na niego rzek³: «Ty jeste¶ Szymon, syn Jana, ty bêdziesz nazywa³ siê Kefas»20 - to znaczy: Piotr.
43 Nazajutrz [Jezus] postanowi³ udaæ siê do Galilei. I spotka³ Filipa. Jezus powiedzia³ do niego: «Pójd¼ za Mn±!». 44 Filip za¶ pochodzi³ z Betsaidy, z miasta Andrzeja i Piotra. 45 Filip spotka³ Natanaela21 i powiedzia³ do niego: «Znale¼li¶my Tego, o którym pisa³ Moj¿esz w Prawie i Prorocy - Jezusa, syna Józefa z Nazaretu». 46 Rzek³ do niego Natanael: «Czy¿ mo¿e byæ co dobrego z Nazaretu?» Odpowiedzia³ mu Filip: «Chod¼ i zobacz!» 47 Jezus ujrza³, jak Natanael zbli¿a³ siê do Niego, i powiedzia³ o nim: «Patrz, to prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstêpu». 48 Powiedzia³ do Niego Natanael: «Sk±d mnie znasz?» Odrzek³ mu Jezus: «Widzia³em ciê, zanim ciê zawo³a³ Filip, gdy by³e¶ pod drzewem figowym»22. 49 Odpowiedzia³ Mu Natanael: «Rabbi, Ty jeste¶ Synem Bo¿ym23, Ty jeste¶ Królem Izraela!» 50 Odpar³ mu Jezus: «Czy dlatego wierzysz, ¿e powiedzia³em ci: Widzia³em ciê pod drzewem figowym? Zobaczysz jeszcze wiêcej ni¿ to». 51 Potem powiedzia³ do niego: «Zaprawdê, zaprawdê, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i anio³ów Bo¿ych wstêpuj±cych i zstêpuj±cych na Syna Cz³owieczego»24.
«« J 1  »»
ZMIEÑ KSIÊGÊ LUB / I ROZDZIA£
WYSZUKAJ W BIBLII
Szukaj tylko w tej ksiêdze (J)
 
WSTÊP
«« J 1  »»
 

J 1, 1 - "S³owo" - druga Osoba Trójcy Przenaj¶wiêtszej. Zob. Wstêp; "u Boga" - tylko taki przek³ad jest odpowiednikiem hellenistycznego zwrotu tu u¿ytego.

J 1, 3 - c Niektórzy ³±cz± ten stych w jedno zdanie z 4a: "Co siê sta³o, w Nim by³o ¿yciem."

J 1, 4 - "¯ycie": S³owo, Syn Ojca, zawiera w sobie pe³niê ¿ycia (J 3,14; J 17,2), samo jest ¿yciem (J 11,24; J 14,6; 1 J 1,1) i jako takie jest tak¿e ¼ród³em ¿ycia przyrodzonego i nadprzyrodzonego dla ka¿dego cz³owieka; "¶wiat³o¶ci±": S³owo, na podobieñstwo ¶wiat³a, prowadzi ludzi do Boga i udziela im szczê¶cia, ¿ycia, zbawienia wiecznego (J 3,19; J 9,35-39; J 12,35n.46; por. Dz 5,20). Por. Prz 4,1.18n; Iz 9,1; Iz 45,7; £k 1,79. ¦wiat³o¶æ ta przezwyciê¿y ciemno¶ci (J 8,12; J 12,46).

J 1, 6 - Za ¿ycia Ewangelisty rozpowszechnia³y siê b³êdne przekonania, jakoby obiecanym Mesjaszem, by³ w³a¶nie Jan Chrzciciel. Natchniony Autor odrzuca je (por. J 1,15.19-34; J 3,22n; Mt 3,1nn; £k 1,5nn.57nn).

J 1, 9 - Ostatnie zdanie poboczne mo¿na odnie¶æ b±d¼ do cz³owieka, b±d¼ do ¶wiat³o¶ci, co jest bardziej prawdopodobne.

J 1, 10 - "¦wiat" w ST oznacza przede wszystkim tych ludzi, którzy zostaj± we wrogim stosunku do Boga i Jego przykazañ; "nie pozna³" - w terminologii semickiej, zw³aszcza Janowej, "poznaæ" oznacza nie tyle akt umys³u, ile zmianê ca³ej moralnej postawy cz³owieka wobec mi³uj±cego Boga, który mu siê objawia (J 8,32.55; J 10,14; J 16,3; J 17,3; 1 J 2,4; 1 J 4,8; por. Jr 22,15n).

J 1, 12 - Cz³owiek staje siê dzieckiem Bo¿ym przez ³askê. Droga do dzieciêctwa Bo¿ego prowadzi poprzez wiarê w Syna Bo¿ego (J 3,12). Por. Mt 5,9; Rz 8,14; Ga 3,26; Ga 4,5; 1 J 3,1.

J 1, 13 - Kilka rkp oraz cytatów u Ojców Ko¶cio³a pozwala odczytaæ: "który... siê narodzi³". Wówczas by³aby to aluzja do odwiecznych narodzin S³owa lub Jego wcielenia z Matki Dziewicy.

J 1, 14 - "Cia³em": hebraizm; znaczy tyle, co "cz³owiekiem"; "zamieszka³o": podobnie jak w ST w czasie wêdrówki do Ziemi Obiecanej, a pó¼niej w ¶wi±tyni Pan Bóg przebywa³ w¶ród swego ludu, czemu dawa³ symboliczny wyraz m.in. w ob³oku w czasie dnia, a w s³upie ognistym w nocy (por. Wj 13,21n; Wj 24,16; 1 Krl 8,10n; Ez 9,3), tak przez wcielenie Jezus Chrystus realnie zamieszka³ w¶ród nas. Eucharystia to kontynuuje; "pe³en" - po³±czenie tego nieodmiennego przymiotnika raczej z rzeczownikiem "Jednorodzony" ni¿ ze "S³owem" lub z "chwa³±" dyktuj± regu³y gramatyczne jêzyka Janowego. Niektórzy upatruj± tu echo Wj 34,6.

Tzn. ³askê Przymierza Nowego po ³asce Starego (por. J 1,17) lub: w nastêpstwie ³aski wcielenia - ³askê uczestnictwa w ¿yciu Syna Bo¿ego (J 1,12).

J 1, 18 - Dopiero Jezus Chrystus da³ doskona³e objawienie o Ojcu: J 3,11; J 6,46; J 7,16; J 14,6-11; Mt 11,27.

J 1, 19 - W czwartej Ewangelii - zazwyczaj wrogo nastawieni do Jezusa.

J 1, 21 - Por. Ml 3,23n; Pwt 18,15.

J 1, 23 - Iz 40,3.

J 1, 28 - Czê¶æ rkp ma: "Betabara".

J 1, 29 - Okre¶lenie to nawi±zuje do S³ugi Pañskiego z Iz 53,7 (por. Kp³ 14,13.21.24n) oraz do baranka paschalnego z Wj 12,3nn (por. Ap 5,6).

J 1, 33 - Por. Mt 3,11 par. Chrystus po¶le Ducha ¦wiêtego po swoim zmartwychwstaniu: J 3,5; J 7,37nn; J 14,16n; J 16,7n; J 20,22; Dz 1,5; Dz 2,1-4.

J 1, 39 - Tj. czwarta po po³udniu.

J 1, 40 - Drugim by³ zapewne sam Ewangelista - Jan (por. J 13,23; J 20,2; J 21,7.20-24).

J 1, 42 - Zob. Mt 16,18.

J 1, 45 - Jeszcze raz wyst±pi on w J 21,2. Powszechnie siê uwa¿a, ¿e jest to drugie imiê Bart³omieja, którego Synoptycy wymieniaj± zaraz po Filipie (Mt 10,3; Mk 3,18; £k 6,14).

J 1, 48 - Przypomnia³ mu Jezus jakie¶ szczególne prze¿ycie, wiadome tylko Bogu.

J 1, 49 - Tytu³ mesjañski, podobnie jak "Król Izraela": Mt 4,3; Mt 16,16.

J 1, 51 - Por. Rdz 28,12-17; Dn 7,13n. Przeno¶ne to okre¶lenie charakteryzuje ca³o¶æ ziemskiego ¿ycia Jezusa jako Mesjasza, który ³±czy ziemiê z niebem.

Biblia w MP3 - s³uchaj!

Czytaj komentarze do Ewangelii na DEON.pl