1 Wspomnij, Panie, na to, co nas spotkało,
spojrzyj i przypatrz się naszej hańbie.
2 Dziedziczny nasz dział przypadł obcym,
cudzoziemcom - nasze domostwa.
3 Sieroty, nie mamy już ojca,
a matki nasze jak wdowy.
4 Własną wodę za srebro pijemy,
za własne drzewo płacimy¹.
5 Pędzą nas z jarzmem na szyi,
ustajemy, a nie ma wytchnienia.
6 Do Egiptu wyciągaliśmy ręce,
i do Asyrii, by nasycić się chlebem².
7 Przodkowie nasi zgrzeszyli - ich nie ma,
a my dźwigamy ich grzechy.
8 Słudzy panują nad nami,
nikt nas nie ocala z ich ręki.
9 Życiem za chleb płacimy
wobec [groźby] miecza w pustyni³.
10 Jak piec nasza skóra gorąca
od straszliwego głodu⁴.
11 Na Syjonie hańbiono kobiety,
a dziewice po miastach Judy.
12 Rękami [wrogów] wieszani książęta,
nie było względów dla starszych.
13 Młodzieńcy młyn obracali⁵,
chwiali się chłopcy pod drewnem.
14 Starsi porzucili bramę,
młodzieńcy - swe pieśni.
15 Znikła z serc naszych radość,
w żałobę przeszły nam tańce.
16 Diadem spadł z naszej głowy,
biada nam, bośmy zgrzeszyli.
17 Stąd nasze serca chorują
i oczy nasze zaćmione.
18 że góra Syjonu - pustkowiem,
że po niej krążą szakale⁶.


19 Lecz Ty, o Panie, Ty trwasz na wieki,
Twój tron - poprzez pokolenia.
20 Czemu chcesz o nas zapomnieć na zawsze,
po wszystkie dni nas opuścić?
21 Nawróć nas, Panie, do Ciebie wrócimy⁷.
Dni nasze zamień na dawne!
22 Czyżbyś nas całkiem odtrącił?
Czy tak bardzo na nas się gniewasz?