Wydawnictwo Pallottinum Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu
 
STARY TESTAMENT
Lamentacje
 

SKARGA I POCIECHA


Pod ręką Bożą


Alef.

3
Jam człowiek, co zaznał boleści
pod rózgą Jego gniewu;
On mnie prowadził, iść kazał
w ciemnościach, a nie w świetle,
przeciwko mnie jednemu
cały dzień zwracał swą rękę.

Bet.

Zniszczył me ciało i skórę,
połamał moje kości,
osaczył mnie i nagromadził wokół
jadu i goryczy1;
ciemność mi dał na mieszkanie,
tak jak umarłym na wieki.

Gimel.

Opasał mnie murem, nie wyjdę,
obciążył moje kajdany.
Nawet gdy krzyczę i wołam,
On tłumi moje błaganie;
głazami zagrodził mi drogi,
a ścieżki moje poplątał.

Dalet.

10 On dla mnie niedźwiedziem na czatach
i lwem w kryjówce;
11 sprowadził mnie z drogi i zmiażdżył,
porzucił mnie w nędzy;
12 łuk swój napiął i uczynił ze mnie
cel dla swej strzały.

He.

13 Sprawił, że tkwią w moich nerkach
strzały Jego kołczanu;
14 drwią ze mnie wszystkie narody2:
jam stale treścią ich pieśni,
15 On mnie nasycił goryczą,
piołunem napoił.

Waw.

16 Starł mi zęby na żwirze,
pogrążył mnie w popiół.
17 Pozbawiłeś mą duszę spokoju,
zapomniałem o szczęściu.
18 I rzekłem: «Przepadła moc moja
i ufność moja do Pana».

Jeszcze jest nadzieja


Zain.

19 Wspomnienie udręki i nędzy -
to piołun i trucizna;
20 stale je wspomina, rozważa3
we mnie dusza.
21 Biorę to sobie do serca,
dlatego też ufam:

Chet.

22 Nie wyczerpała się4 litość Pana,
miłość nie zgasła.
23 Odnawia się ona co rano:
ogromna Twa wierność.
24 «Działem mym Pan» - mówi moja dusza,
dlatego czekam na Niego.

Polegać na Bogu


Tet.

25 Dobry jest Pan dla ufnych,
dla duszy, która Go szuka.
26 Dobrze jest czekać5 w milczeniu
ratunku od Pana.
27 Dobrze dla męża, gdy dźwiga
jarzmo6 w swojej młodości.

Jod.

28 Niech siedzi samotny w milczeniu,
gdy On na niego je włożył.
29 Niech usta pogrąży w prochu!
A może jest jeszcze nadzieja?7
30 Bijącemu8 niech nadstawi policzek,
niechaj nasyci się hańbą!

Kaf.

31 Bo nie jest zamiarem Pana
odtrącić na wieki9.
32 Gdyż jeśli uniży, ma litość
w dobroci swej niezmiernej;
33 niechętnie przecież poniża
i uciska synów ludzkich.

Lamed.

34 10 Gdy pod nogami się depcze
wszystkich jeńców kraju -
35 gdy prawa ludzkie się łamie
w obliczu Najwyższego,
36 gdy gnębi się w sądzie człowieka -
czyż Pan tego nie dostrzega?

Mem.

37 Któż rzekł i stało się,
gdy Pan tego nie nakazał?
38 Czyż nie pochodzi z ust Najwyższego
i niedola, i szczęście?
39 Czemu się skarży człowiek żyjący?11
Mąż - na [karę za] grzechy?11

Wyznanie grzechów


Nun.

40 Rozważmy, oceńmy swe drogi,
powróćmy do Pana;
41 wraz z dłońmi wznieśmy i serca
do Boga w niebiosach;
42 myśmy grzesznicy - odstępcy:
A Ty nie przebaczyłeś.

Skarga


Samek.

43 Odziałeś się w gniew, by nas ścigać,
zabijałeś, nie miałeś litości.
44 Ukryłeś się za obłokiem,
by prośba nie doszła.
45 Uczyniłeś z nas śmieci, plugastwo
pomiędzy ludami.

Pe.

46 Rozwarli na nas swe usta
wszyscy nieprzyjaciele -
47 naszym działem trwoga i pułapka,
ruina i zniszczenie.
48 Strumienie łez płyną mi z oczu
nad zniszczeniem Córy mego ludu.

Ain.

49 Nie ustaje w płaczu me oko,
bo nie ma ulgi,
50 póki nie spojrzy i nie zobaczy
Pan z niebios.
51 Oko me sprawia ból mojej duszy
z powodu córek mojego miasta.

Prośby wysłuchane


Sade.

52 Łowili mnie stale jak ptaka -
niesłusznie prześladujący;
53 w jamie chcieli mnie zniszczyć:
rzucali na mnie kamienie;
54 wody wezbrały ponad moją głowę:
rzekłem: «Jestem zgubiony».

Kof.

55 Wzywałem imienia Twego, o Panie,
z przepastnej jamy,
56 słyszałeś mój krzyk: «Nie zatykaj
uszu na moją prośbę!»
57 Zbliżyłeś się w dniu, gdy Cię wzywałem,
rzekłeś - «Nie bój się!»

Prośba obecna


Resz.

58 <Już kiedyś>, Panie, obroniłeś mą sprawę,
ocaliłeś mi życie;
59 Panie, Ty widzisz mą krzywdę,
sprawę mą rozsądź!
60 Ty widzisz całą ich żądzę zemsty,
wszystko, co przeciw mnie knują.

Szin.

61 Ty słyszysz obelgi ich, Panie,
wszystko, co przeciw mnie knują;
62 podstępne słowa mych wrogów,
cały dzień godzą we mnie;
63 popatrz - czy siedzą, czy stoją12,
ja jestem treścią ich pieśni.

Taw.

64 Oddaj im, Panie, zapłatę
według uczynków ich rąk:
65 Ześlij ślepotę na ich serca
i na nich Twoje przekleństwo!
66 Dopędź ich gniewem i wyniszcz
spod niebios <Twoich>, o Panie!13
««  Lm 3  »»
ZMIEŃ KSIĘGĘ LUB / I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W BIBLII
Szukaj tylko w tej księdze (Lm)
 
WSTĘP
««  Lm 3  »»
 

Lm 3, 5 - Inni popr.: "opasał mi głowę udręką".

Lm 3, 14 - Tekst popr.; hebr. ma: "lud mój", co wolą niektórzy komentatorzy.

Lm 3, 20 - Wyraz różnie odczytywany, np. "pogrąża się", "wije się".

Lm 3, 22 - Tekst popr.; hebr. ma "żeśmy nie pomarli", co zachowuje Wlg.

Lm 3, 26 - Tłum. prawdopodobne.

Lm 3, 27 - Bojaźni Bożej; por. Syr 51,26; Jr 2,20.

Lm 3, 29 - Bo Boga zmusić nie można (por. Jl 2,14; Am 5,15).

Lm 3, 30 - Tzn. Bogu (por. Iz 50,6).

Lm 3, 31 - W hebr. brak dalszego ciągu. Niektórzy uzupełniają: "ludzi".

Lm 3, 34 - Aluzja do wrogów, którzy nadużyli praw, danych im przez Boga.

Lm 3, 39 - "Żyjący" - część rkp: "na Pana"; "Mąż... grzechy" - inni popr.: "niech opanuje swe grzechy".

Lm 3, 63 - Tzn.: "Czy pracują, czy odpoczywają".

Lm 3, 66 - Tekst popr. wg LXX, Wlg; hebr. ma: "niebios - Jahwe".

Biblia w MP3 - słuchaj!

Czytaj komentarze do Ewangelii na DEON.pl