Wstęp do księgi 
1
1 Słowa Jeremiasza, syna Chilkiasza, z rodu kapłańskiego, który był w Anatot, w ziemi Beniamina. 
2 Do niego Pan skierował słowo za czasów Jozjasza, syna Amona, króla judzkiego, w trzynastym roku jego panowania 
3 i następnie za czasów Jojakima, syna Jozjasza, króla judzkiego, aż do końca jedenastego roku [rządów] Sedecjasza, syna Jozjasza, króla judzkiego, aż do uprowadzenia w niewolę [mieszkańców] Jerozolimy w piątym miesiącu
1. 
Powołanie Jeremiasza 
4 Pan skierował do mnie następujące słowo: 
5 «Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, 
nim przyszedłeś na świat, poświęciłem cię
2, 
prorokiem dla narodów ustanowiłem cię». 
6 I rzekłem: «Ach, Panie Boże, przecież nie umiem mówić, bo jestem młodzieńcem!
3» 
7 Pan zaś odpowiedział mi: 
«Nie mów: "Jestem młodzieńcem", 
gdyż pójdziesz, do kogokolwiek cię poślę, 
i będziesz mówił, cokolwiek tobie polecę. 
8 Nie lękaj się ich, bo jestem z tobą, by cię chronić» - wyrocznia Pana. 
9 I wyciągnąwszy rękę, dotknął Pan moich ust i rzekł mi: «Oto kładę moje słowa w twoje usta. 
10 Spójrz, daję ci dzisiaj władzę nad narodami i nad królestwami, byś wyrywał i obalał, byś niszczył i burzył, byś budował i sadził». 
Wizja różdżki drzewa migdałowego 
11 I skierował Pan następujące słowa do mnie: «Co widzisz, Jeremiaszu?» Odrzekłem: «Widzę gałązkę drzewa "czuwającego"
4». 
12 Pan zaś rzekł do mnie: «Dobrze widzisz, bo czuwam nad moim słowem, by je wypełnić». 
Wizja wrzącego kotła 
13 Po raz drugi skierował Pan swoje słowo do mnie: «Co widzisz?» Odpowiedziałem: «Widzę wrzący kocioł, a powierzchnia jego jest od strony północnej». 
14 I rzekł do mnie Pan: «Od północy
5 rozszaleje się zagłada wszystkich mieszkańców ziemi. 
15 Zwołam bowiem wszystkie królestwa Północy - wyrocznia Pana - 
przyjdą i ustawią każdy swój tron 
u wejścia do bram Jerozolimy 
przeciw wszystkim jej murom dokoła 
i przeciw wszystkim miastom judzkim. 
16 I wydam wyrok na nie 
za całą ich niegodziwość, iż opuścili Mnie, 
a palili kadzidło obcym bogom 
i hołd oddawali dziełom rąk swoich. 
17 Ty zaś przepasz swoje biodra, 
wstań i mów wszystko, co ci rozkażę. 
Nie lękaj się ich, 
bym cię czasem nie napełnił lękiem przed nimi. 
18 A oto Ja czynię cię dzisiaj twierdzą warowną, 
kolumną żelazną i murem spiżowym przeciw całej ziemi, 
przeciw królom judzkim i ich przywódcom, 
ich kapłanom i ludowi tej ziemi. 
19 Będą walczyć przeciw tobie, ale nie zdołają cię [zwyciężyć], 
gdyż Ja jestem z tobą - wyrocznia Pana - by cię ochraniać».