Wydawnictwo Pallottinum Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu
 
STARY TESTAMENT
Księga Mądrości
 

Odrzeczenie się bałwochwalstwa

15
Ty zaś, Boże nasz, jesteś łaskawy i wierny,
cierpliwy i miłosierny w rządach nad wszystkim.
Nawet gdy zgrzeszymy, Twoimi jesteśmy, skoro uznajemy moc Twoją1;
ale nie będziemy grzeszyć,
bo wiemy, żeśmy za Twoich poczytani.
Ciebie znać - oto sprawiedliwość doskonała;
pojąć Twą moc - oto źródło nieśmiertelności.
Nie zwiódł nas ani niecny ludzki wymysł,
ani bezużyteczne dzieło malarzy -
wizerunek, poplamiony różnymi barwami,
których widok roznamiętnia głupich,
iż pożądają bezdusznej postaci z martwego obrazu.
W złych rzeczach się kochają, takich nadziei też są warci
ich twórcy, miłośnicy, czciciele.

Grzech twórców bożków pogańskich

Bo i garncarz, ugniatając mozolnie miękką ziemię,
lepi wszelakie naczynia do naszego użytku.
I z tej samej gliny ulepił
tak naczynia służące do celów szlachetnych,
jak do przeciwnych - wszystkie podobnie.
Jaki zaś będzie użytek jednego lub drugiego -
rozstrzyga garncarz2.
W niecnym trudzie lepi z tejże gliny marne bóstwo
ten, co niedawno powstał z ziemi,
i pójdzie niebawem do tej3, z której został wzięty,
wezwany do spłacenia długu duszy3.
Ale on się nie troszczy o to, że niebawem umrze,
ani o to, że życie ma krótkie,
lecz idzie w zawody z tymi, co obrabiają złoto, odlewają srebro,
naśladuje tych, co rzeźbią w brązie,
i chlubi się, że lepi bałamuctwa.
10 Serce jego jak popiół, nadzieja jego marniejsza niż ziemia
i życie nędzniejsze niż glina.
11 Bo nie poznał Tego, który go ulepił,
tchnął w niego duszę działającą
i napełnił duchem żywotnym.
12 Mniemał, że nasze życie jest zabawą,
targiem zyskownym nasze bytowanie,
bo mówi, że trzeba ze wszystkiego ciągnąć zyski, nawet z nieprawości.
13 Ten wie lepiej niż inni, że grzeszy,
gdy z ziemskiej materii tworzy kruche naczynia i rzeźby.

Bałwochwalstwo Egipcjan

14 Bardzo są niemądrzy i od duszy dziecięcej biedniejsi4
wszyscy wrogowie Twego ludu i jego ciemięzcy.
15 Wzięli bowiem za bóstwa wszelkie pogańskie posągi,
które ni władzy wzroku nie mają, by spojrzeć,
ni nozdrzy, aby powietrzem odetchnąć,
ani uszu, by słyszeć,
ani palców u rąk, żeby dotknąć,
a nogi ich niezdatne do chodzenia5.
16 Człowiek je bowiem uczynił,
ulepił je ktoś, kto sam trzyma ducha w dzierżawie6.
Żaden człowiek nie zdoła ulepić bożka, choćby do siebie podobnego,
17 ale sam śmiertelny rzecz martwą tworzy niecnymi rękami.
I sam jest możniejszy od swoich świętości:
on bowiem żył, a tamte - nigdy.
18 Czczą nawet i najwstrętniejsze zwierzęta,
które przez swą głupotę gorsze są od innych.
19 W ich zwierzęcym wyglądzie nie znajdzie się upragnionego piękna,
a zatraciły one i uznanie, i błogosławieństwo Boże7.
««  Mdr 15  »»
ZMIEŃ KSIĘGĘ LUB / I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W BIBLII
Szukaj tylko w tej księdze (Mdr)
 
WSTĘP
««  Mdr 15  »»
 

Mdr 15, 2 - Bóg jest dobry, nie odrzuca swoich czcicieli, chociażby popadli w grzech.

Mdr 15, 7 - Por. Syr 33,13; Jr 18,1-6; Rz 9,21.

Mdr 15, 8 - "Do tej" = do ziemi; "duszy" - niejako wypożyczonej człowiekowi przez Boga.

Mdr 15, 14 - Z powodu nierozumu.

Mdr 15, 15 - Por. Ps 115[113],4-8.

Mdr 15, 16 - "W dzierżawie" - zob. przypis do Mdr 15,8; "podobnego" - bo posąg będzie nieożywiony.

Mdr 15, 19 - Przez to, że się stały przedmiotem czci Bogu należnej. Por. Rdz 1,22.28; Rdz 3,14.

Biblia w MP3 - słuchaj!

Czytaj komentarze do Ewangelii na DEON.pl