Arka Przymierza w Jerozolimie
16
1 1 Przyniesiono więc Arkę Bożą i ustawiono ją w środku namiotu, jaki rozpiął dla niej Dawid, po czym złożono całopalenia i ofiary pojednania.
2 Gdy zaś Dawid skończył składanie całopaleń i ofiar pojednania, pobłogosławił lud w imieniu Pana.
3 I potem rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyznom jak i kobietom, każdemu po bochenku chleba, po kawałku mięsa i po kubku wina.
4 Ustanowił przed Arką Pańską niektórych lewitów z obsługi, aby sławili, dzięki czynili i wychwalali Pana, Boga Izraelowego:
5 Asafa - przełożonym, Zachariasza - jego zastępcą, potem Uzzjela
2, Szemiramota, Jechiela, Mattitiasza, Eliaba, Benajasza, Obed-Edoma i Jejela, na instrumentach: harfach i cytrach, Asafa zaś, by grał na cymbałach;
6 Benajasza i Jachazjela, by stale trąbili przed Arką Przymierza Bożego.
7 Owego dnia postanowił Dawid po raz pierwszy, aby tak wielbiono Pana za pośrednictwem Asafa i jego braci:
8 3 Dzięki czyńcie Panu, wzywajcie Jego imienia,
głoście dzieła Jego wśród narodów!
9 Śpiewajcie Mu, grajcie Mu psalmy,
rozpowiadajcie wszystkie Jego cuda.
10 Szczyćcie się świętym Jego imieniem,
niech się weseli serce szukających Pana!
11 Rozważajcie o Panu i Jego potędze,
szukajcie zawsze Jego oblicza:
12 Pamiętajcie o cudach, które On zdziałał,
o Jego znakach i sądach ust Jego.
13 Potomstwo Izraela, Jego sługi,
synowie Izraela, Jego wybrańcy!
14 On, Pan, jest naszym Bogiem,
Jego wyroki obejmują świat cały.
15 Na wieki pamięta
4 o swoim przymierzu -
obietnicę dał dla tysiąca pokoleń.
16 Zawarł je z Abrahamem
i przysięgę dał Izaakowi.
17 Ustanowił dla Jakuba jako prawo
wieczne przymierze dla Izraela,
18 mówiąc: «Dam tobie ziemię Kanaanu
na waszą własność dziedziczną»,
19 gdy was było niewielu -
nieliczni i obcy w niej.
20 Wędrowali od szczepu do szczepu,
z jednego królestwa do drugiego ludu,
21 a nie pozwolił nikomu ich uciskać
i z ich powodu karał królów:
22 «Nie dotykajcie moich pomazańców
i prorokom moim nie czyńcie krzywdy!»
23 5 Śpiewajcie Panu, wszystkie krainy,
z dnia na dzień głoście Jego zbawienie!
24 Rozgłaszajcie Jego chwałę wśród pogan,
Jego cuda - wśród wszystkich narodów,
25 bo wielki jest Pan, godzien wielkiej chwały:
wzbudza On większy lęk niż wszyscy bogowie.
26 Bo wszyscy bogowie pogan to ułuda,
a Pan uczynił niebiosa.
27 Przed Nim kroczą majestat i piękno,
potęga i jasność w Jego przybytku.
28 Oddajcie Panu, rodziny narodów,
oddajcie Panu chwałę i potęgę,
29 oddajcie Panu chwałę Jego imienia.
Nieście ofiary i wchodźcie przed Jego oblicze,
oddajcie pokłon Panu, w święte szaty odziani
6.
30 W obliczu Jego zadrżyj, ziemio cała!
Umocnił On świat, by się nie poruszył.
31 Niech cieszy się niebo i ziemia raduje.
Mówcie wśród pogan: «Pan jest królem».
32 Niech szumi morze i co je napełnia,
niech się weselą pola i wszystko, co na nich.
33 Niech tak się uradują drzewa leśne
w obliczu Pana, bo nadchodzi,
aby rządzić ziemią.
34 7 Chwalcie Pana, bo dobry,
bo na wieki Jego łaskawość.
35 Mówcie: «Ratuj nas, Boże zbawienia naszego,
zgromadź nas i wybaw spośród narodów,
abyśmy wielbili święte imię Twoje
i dumni byli z Twej chwały».
36 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
od wieków na wieki.
A cały naród odpowiedział: «Amen» i chwalił Pana.
37 [Dawid] pozostawił tam przed Arką Przymierza Pańskiego Asafa i jego braci, aby pełnili służbę ustawicznie przed Arką, według porządku każdego dnia;
38 i Obed-Edoma z jego sześćdziesięciu ośmiu braćmi, Obed-Edoma, syna Jedutuna
8, i Chosę jako odźwiernych;
39 kapłana Sadoka i braci jego, kapłanów [pozostawił] przed przybytkiem Pańskim na wyżynie, która jest w Gibeonie,
40 aby stale ofiarowali Panu ofiary całopalne na ołtarzu całopalenia, rano i wieczorem - według wszystkiego, co napisane jest w Prawie Pana, które On zlecił Izraelowi.
41 Z nimi byli Heman i Jedutun i reszta wybranych, imiennie wyznaczonych, aby dzięki czynić Panu, bo na wieki Jego łaskawość.
42 U Hemana i Jedutuna były przechowywane trąby i cymbały dla grających i instrumenty towarzyszące pieśni Bożej. A synowie Jedutuna byli przy bramie.
43 I wrócił się cały lud - każdy do swego domu. Powrócił też Dawid, aby wnieść błogosławieństwo do swego domu
9.