1 Proście Pana o deszcz w porze wiosennej,
bo Pan władcą gromów
i On zsyła deszcze obfite,
daje każdemu zieleń na polu.
2 Posążki bóstw¹ natomiast mówią tylko brednie,
wróżbici widzą tylko kłamstwa,
i złudne są sny, które wyjaśniają,
pocieszają zwodniczo.
Dlatego pójdą dalej, podobni do trzody
błądzącej ciągle, bo nie ma pasterza.


3 Przeciw pasterzom gniew mój się rozpala,
moja kara ściga już kozły,
bo Pan Zastępów wejrzał na trzodę swoją dom Judy,
uczyni ją sławną jak swego rumaka w boju.
4 Z niej będzie kamień węgielny,
z niej więź
i z niej łuki bojowe,
z niej dzielni wodzowie².
5 Ci wszyscy będą jak bohaterowie,
co w bitwie depcą błoto na drodze.
Będą walczyć, bo Pan jest z nimi,
a jeźdźcy na koniach okryją się hańbą.
6 Ja naród Judy umocnię, wesprę naród Józefa.
Sprowadzę ich z powrotem, litując się nad nimi.
I będzie znowu tak, jakbym ich nigdy nie odrzucił,
albowiem Ja jestem Pan, ich Bóg, Ja ich wysłucham.
7 Efraim będzie podobny do mocarza,
serce się w nim rozweseli jak gdyby od wina -
ich synowie będą to oglądać z radością
i serce ich rozraduje się w Panu.
8 Ja dam im znak i ich zgromadzę,
bo ich wykupiłem -
i tak, jak dawniej byli, będą znowu liczni.
9 Między narodami ich rozproszyłem
i na obczyźnie o Mnie pamiętać będą,
wychowają swych [synów], a potem powrócą.
10 Sprowadzę ich z ziemi egipskiej,
zgromadzę ich z krainy Aszszur.
Przywiodę ich do ziemi Gilead i Libanu,
tak że miejsca dla nich nie wystarczy.
11 Przez Morze Egipskie będą przechodzić,
zawładną morską tonią,
a głębia Rzeki wyschnie.
Upokorzony będzie pyszny Aszszur,
a panowanie Egiptu ustanie.
12 Pan będzie ich mocą,
w Jego imię będą chodzili -
wyrocznia Pana.