Wydawnictwo Pallottinum Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu
 
STARY TESTAMENT
2 Księga Królewska
 
24
Za jego czasu Nabuchodonozor, król Babilonu1, ruszył do wojny. Jojakim był mu poddany przez trzy lata, następnie na nowo zbuntował się przeciwko niemu. Wtedy Pan wysłał przeciw niemu oddziały Chaldejczyków, oddziały Aramejczyków, oddziały Moabitów, oddziały Ammonitów - wysłał ich przeciw Judzie, aby go zniszczyć zgodnie ze słowem, które Pan wypowiedział przez sługi swoje, proroków. Jedynie z powodu gniewu2 Pana przyszło to na Judę po to, by go odrzucić od oblicza Jego skutkiem grzechów Manassesa, odpowiednio do wszystkiego, co popełnił. A także skutkiem krwi niewinnej, którą wylał, topiąc Jerozolimę w niewinnej krwi, Pan już nie chciał przebaczyć.
A czyż pozostałe dzieje Jojakima i wszystkie jego czyny nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy? I spoczął Jojakim ze swymi przodkami, a syn jego Jojakin3 został w jego miejsce królem.
Król egipski już odtąd nie wychodził ze swego kraju, ponieważ król babiloński podbił wszystko, co należało do króla egipskiego4, od Potoku Egipskiego aż do rzeki Eufratu.

Jechoniasz (598/7) i pierwsze przesiedlenie5

W chwili objęcia władzy Jojakin miał osiemnaście lat i panował w Jerozolimie trzy miesiące. Matce jego było na imię Nechuszta - córka Elnatana z Jerozolimy. Czynił on to, co jest złe w oczach Pańskich, zupełnie tak, jak jego ojciec.
10 W owym czasie słudzy Nabuchodonozora, króla babilońskiego, wyruszyli przeciw Jerozolimie i oblegli miasto. 11 Nabuchodonozor, król babiloński, stanął pod miastem, podczas gdy słudzy jego oblegali je. 12 Wtedy Jojakin, król judzki, wyszedł ku królowi babilońskiemu wraz ze swoją matką, swymi sługami, książętami i dworzanami. A król babiloński pojmał go w ósmym roku swego panowania.
13 Również zabrał stamtąd wszystkie skarby świątyni Pańskiej i skarby pałacu królewskiego. Połamał wszystkie przedmioty złote, które wykonał Salomon, król izraelski, dla świątyni Pańskiej - tak jak Pan przepowiedział. 14 I przesiedlił na wygnanie całą Jerozolimę, mianowicie wszystkich książąt i wszystkich dzielnych wojowników, dziesięć tysięcy pojmanych, oraz wszystkich kowali i ślusarzy. Pozostała jedynie najuboższa ludność kraju. 15 Przesiedlił też Jojakina do Babilonu6. Także matkę króla, żony króla, jego dworzan i możnych kraju zabrał do niewoli z Jerozolimy do Babilonu. 16 Wszystkich ludzi znacznych w liczbie siedmiu tysięcy, kowali i ślusarzy w liczbie tysiąca, wszystkich wojowników król babiloński uprowadził do niewoli, do Babilonu.
17 W jego zaś miejsce król babiloński ustanowił królem jego stryja, Mattaniasza, zmieniając jego imię na Sedecjasz.

Sedecjasz królem (597-586)7

18 W chwili objęcia rządów Sedecjasz miał dwadzieścia jeden lat i panował jedenaście lat w Jerozolimie. Matce jego było na imię Chamutal - córka Jeremiasza z Libny. 19 Czynił on to, co jest złe w oczach Pańskich, zupełnie tak, jak Jojakin. 20 Prawdziwie, z powodu gniewu Pana przyszło to na Jerozolimę i na Judę, tak iż w końcu odrzucił On ich od oblicza swego. Sedecjasz zbuntował się przeciw królowi babilońskiemu.
««  2 Krl 24  »»
ZMIEŃ KSIĘGĘ LUB / I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W BIBLII
Szukaj tylko w tej księdze (2 Krl)
 
WSTĘP
««  2 Krl 24  »»
 

2 Krl 24, 1 - Po upadku Asyrii z jej stolicą Niniwą (rok 612), władcą w państwie nowobabilońskim, czyli chaldejskim, w latach 605-562 był Nabuchodonozor (hebr.: Nebukadnesar).

2 Krl 24, 3 - Tekst popr. wg w. 20; hebr.: "ust" (= wyroku).

2 Krl 24, 6 - Por. Jr 22,19; Jr 36,30. Występuje on również pod imieniem "Jechoniasz" lub "Koniasz" (Konjahu).

2 Krl 24, 7 - Nabuchodonozor pokonał Egipcjan pod Karkemisz w r. 605.

2 Krl 24, 8-16 - Nastąpiło ono w roku 597. Król zabrał rzemieślników do prac przy rozbudowie Babilonu.

2 Krl 24, 15 - Więzienie dość łagodne. Teksty babilońskie mówią o racjach oliwy przydzielanych jemu i jego rodzinie.

Tekst - z wyjątkiem 2 Krl 25,22-26 - występuje jako dodatek w Jr rozdz. 52 [->Jr 52,1]. Hebr. brzmienie imienia króla: Sidkijahu.

Biblia w MP3 - słuchaj!

Czytaj komentarze do Ewangelii na DEON.pl