1 Dawidowy. Gdy wobec Abimeleka udawał szaleńca i odszedł wygnany przez niego².


2 Chcę błogosławić Pana w każdym czasie,
na ustach moich zawsze Jego chwała.


3 Dusza moja będzie się chlubiła w Panu,
niech słyszą pokorni i niech się weselą!


4 Uwielbiajcie ze mną Pana,
imię Jego wspólnie wywyższajmy!


5 Szukałem Pana, a On mnie wysłuchał
i uwolnił od wszelkiej trwogi.


6 Spójrzcie na Niego, promieniejcie radością,
a oblicza wasze nie zaznają wstydu.


7 Oto biedak³ zawołał, a Pan go usłyszał,
i wybawił ze wszystkich ucisków.


8 Anioł Pana zakłada obóz warowny⁴
wokół bojących się Jego i niesie im ocalenie.


9 Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan,
szczęśliwy człowiek, który się do Niego ucieka.


10 Bójcie się Pana, święci Jego,
gdyż bogobojni nie doświadczają biedy.


11 Możni zubożeli i zaznali głodu;
a szukającym Pana żadnego dobra nie zabraknie.


12 Pójdźcie, synowie, słuchajcie mnie⁵;
nauczę was bojaźni Pańskiej.


13 Jakim ma być człowiek, co miłuje życie
i pragnie dni, by zażywać szczęścia?


14 Powściągnij swój język od złego,
a twoje wargi od słów podstępnych!


15 Odstąp od złego, czyń dobro;
szukaj pokoju, idź za nim!


16 Oczy Pana [zwrócone są] ku sprawiedliwym,
a Jego uszy na ich wołanie.


17 Wołali, a Pan ich wysłuchał
i uwolnił od wszystkich przeciwności.


18 ⁶ Oblicze Pana [zwraca się] przeciw źle czyniącym,
by pamięć o nich wygładzić z ziemi.


19 Pan jest blisko skruszonych w sercu
i wybawia złamanych na duchu.


20 Wiele nieszczęść [spada na] sprawiedliwego;
lecz ze wszystkich Pan go wybawia.


21 Strzeże On wszystkich jego kości:
ani jedna z nich nie ulegnie złamaniu⁷.


22 Zło sprowadza śmierć na przewrotnego,
wrogów sprawiedliwego spotka kara.
23 Pan uwalnia dusze sług swoich,
nie dozna kary, kto się doń ucieka.